معاونت فرهنگی مدرسه ی علمیّه الزهرا (سلام الله علیها)آزادشهر

خداوند بلند مرتبه به بهشتِ خویش امر می كند كه برای بندگان من استغفار نموده و خود را برای آنان تزیین كن. پس چه نزدیك است كه سختیها و اذیتهای دنیا، آنها را [در خود فرو ‍ ] ببرد و به سوی بهشت من و كرامت من بروند.

خداوند متعال برای روزه داران امت پیامبر اكرم صلی الله علیه و آله پاداشهایی را در نظر گرفته است.

نبى اكرم صلّى اللَّه عليه و آله و سلم فرمودند: مؤمنى نيست كه ماه رمضان را به اميد اجر و پاداش‏ روزه‏ بگيرد مگر آنكه خداوند هفت خصلت برايش مقرّر مى‏فرمايد:

اوّل: حرام را از بدنش ذوب مى‏كند.

دوّم: به رحمت بارى تعالى نزديك مى‏گردد.

سوّم: روزه‏اش كفّاره لغزش پدرش حضرت آدم عليه السّلام مى‏باشد.

چهارم: حق تعالى سختى‏هاى مرگ را بر او آسان مى‏فرمايد.

پنجم: از گرسنگى و تشنگى روز قيامت در امانش قرار مى‏دهد.

ششم: برات آزادى از جهنّم را نصيبش مى‏گرداند.

هفتم: از طيّبات بهشتى بهره‏مندش مى‏كند.

اندرون از طعام خالی دار تا در او نور معرفت بینی

تهی از حكمتی به علت آن كه پُری از طعام تا بینی

شرط روزه داری راستین
قال جعفر بن محمد علیهما السلام: « إذا صُمتَ فَلْیصُمْ سَمعُكَ وَبَصَرُكَ وَشَعْرُكَ وَعَدَّدَ أشیاءَ غَیرَ هَذا وَقالَ لاتَكونَنَّ یومَ صَومِكَ كَیومِ فِطْرِكَ؛.اصول کافی ج 4، ص87؛

هر گاه روزه گرفتی پس باید گوش و چشم و موی تو نیز روزه باشد. امام چیزهای دیگری نیز غیر از اینها را برشمرد و فرمود: نباید روزی كه روزه هستی با روزی كه روزه نیستی یكسان باشد.»

قال رسول الله صلی الله علیه و آله: « رُبَّ قائِمٍ حَظَُّهُ مِنْ قِیامِهِ السَّهْرُ وَرُبَّ صائِمٍ حَظُّهُ مِن صِِیامِهِ الْعَطَشُ؛ بحار الانوار، ج96، ص374.

چه بسا شب زنده داری كه بهره اش از شب زنده داری اش فقط شب بیداری است و چه بسا روزه داری كه بهره-اش از روزه داری، فقط تشنگی است.»

رمضان؛ میدان مسابقه
امام مجتبی علیه السلام در روزهای پایانی ماه مبارك رمضان از كنار جماعتی كه مشغول خنده و شوخی بودند عبور كردند. حضرت با ناراحتی به آنها فرمود: « خدا ماه رمضان را میدان مسابقه بندگان قرار داده است. دسته ای گوی سبقت می ربایند و پیروز می شوند و تعدادی هم از دیگران عقب می مانند و سرافكنده می شوند. عجیب است در روزی كه پیشی گیرندگان پیروز شده اند و عقب ماندگان زیانكار گردیده اند، جمعی به شوخی و خنده مشغولند. به خدا سوگند اگر پرده در افتد، امروز نیكوكار، مشغول پاداش خود و عقب افتاده، گرفتار بدیهای خود است و برای احدی فرصتی جهت شوخی و لهو و لعب باقی نمی ماند.»شیخ صدوق، من لایحضره الفقیه ج2 ص 174