معاونت فرهنگی مدرسه ی علمیّه الزهرا (سلام الله علیها)آزادشهر

خواجه نصیرالدین طوسی می‌گوید علت غیبت امام مهدی(عج) نه از جانب خداوند سبحان است و نه از جانب خود امام زمان(عج)، بلکه علت غیبت متوجه مردم است و آن غالب بودن خوف بر امام و اینکه مردم از امام اطاعت نکنند است.

مسأله مهدویت و اعتقاد به منجی از موضوعات مطرح در میان همه ملت‌ها و مکتب‌های الهی و مادی است و در اسلام تمام فرقه‌ها و مذاهب اسلامی در انتظار یک مصلح جهانی از دودمان رسول خدا(ص) به سر می‌‌برند و به عنوان یک اعتقاد عمومی امت اسلامی مورد توجه بوده است، هر چند که اهل سنت آن را به عنوان یک مسأله فرعی مسلم پذیرفتند، اما شیعیان با اتصال به معارف الهی نورانی اهل بیت(ع) و ارائه صفات و ویژگی‌ها و فلسفه و اهداف روشن در اعتقاد به مهدویت، چشمه امید به آینده را در دل ستمدیگان و ملت‌های محروم باز کرده است، البته در این رابطه سؤالات و شبهاتی پیرامون مهدویت و مسائل آخرالزمان مطرح می‌شود از جمله اینکه چرا باید از دیدار و مصاحبت مولایمان امام عصر(عج) محروم باشیم، مگر فرق ما با امت‌های قبلی چیست؟

بی‌تردید غیبت حضرت علل و عواملی دارد که به بعضی از آنها اشاره می‌شود:

-وجود حاکمان ستمگر و خوف از قتل پیغمبر اکرم و ائمه اطهار(ع)

کراراً به مردم گوشزد کرده بودند که دستگاه ظلم و ستم، سرانجام به دست مهدی موعود(عج) برچیده می‌شود و کاخ‌های بیدادگری را واژگون خواهد کرد، از این رو اربابان قدرت و ثروت نامشروع چون وجود امام را سد راه منافع و مقاصد شوم خود تشخیص می‌دادند و ریاست و فرمانروایی خویش را در خطر می‌دیدند، کمربستند که وجود مقدس آن جناب را از میان بردارند و خودشان را از این خطر بزرگ برهانند، در این تصمیم اساسی که حیات شان بدان بسته بود، با هم متحد شده تا ریشه عدالت و دادخواهی را قطع نمی‌کردند هرگز از پای نمی‌نشستند، لذا در برخی روایات، علت غیبت امام زمان(عج) را خوف از کشته شدن دانسته‌اند، امام صادق(ع) فرمود: پیامبر اکرم(ص) فرمودند: به ناچار برای این کودک، غیبتی خواهد بود، گفته شد برای چه یا رسول الله؟ فرمود: خوف از کشته شدن دارد.

-ناسپاسی امت اسلام در قبال نعمت ولایت

در صورتی که انسان‌ها در قبال نعمت‌های الهی، شاکر باشند و وظایف خود را انجام دهند، آن نعمت پایدار می‌ماند، ولی در صورتی که نسبت به آن ناسپاسی شود، آن نعمت‌ها پایدار نمی‌ماند و می‌گریزند، خداوند متعال می‌فرماید: «ذلک بأنّ الله لم یک مغیّراً نعمةً أنعمها علی قوم حتی یغیّروا ما بأنفسهِم و أنّ الله سمیع علیم»؛ این(کیفر) بدان سبب است که خداوند نعمتی را که به قومی ارزانی داشته باشد تغییر نمی‌دهد، مگر آنکه آنان، آنچه را در دل دارند تغییر دهند و خدا، شنوای داناست.

امام رضا(ع) فرمودند: با نعمت‌ها خوش‌همسایگی کنید، زیرا که نعمت‌ها رمنده‌اند و اگر از مردمی برمند، دیگر به سوی آنان باز نمی‌گردند، از آیات قرآن و احادیث اسلامی این چنین به دست می‌آید که این انسان‌ها هستند که باعث رمیدن نعمت‌ها از خود می‌شوند و به فرموده امیرالمؤمنین(ع) قدر نعمت‌ها در قیاس با ضد آن‌ها شناخته می‌شود و وقتی انسان‌ها نعمتی را از دست دادند، تازه ارزش آن برایشان معلوم می‌شود، خداوند متعال، نعمت ولایت اهل بیت(ع) را به مسلمانان مخصوصاً شیعیان عطا فرمود، اما عده کثیری، در برابر این نعمت بزرگ، ناسپاسی کردند و قدر آن را ندانستند و اهل بیت(ع) را یاری نکردند و این ناسپاسی بعد از رحلت پیامبر اکرم(ص) خود را نشان می‌دهد.

حضرت صادق(ع) فرمود: خداوند برای شما در حسین بن علی(ع) فرج قرار داده بود و چون او را یاری نکردند به تأخیر افتاد، حضرت مجتبی(ع) فرمود: اگر من ناصر می‌داشتم، با معاویه صلح نمی‌کردم و همچنین ائمه دیگر هر کدام از نبودن ناصر، شکایت داشتند و کسانی که از تاریخ با اطلاع‌اند، می‌دانند که در زمان امام حسن عسکری(ع)، پراکندگی شیعه و ضعف و انکسارشان بیش از حد بوده و مخصوصاً امام هادی(ع) و امام عسکری(ع) در سامرا، در شدت تقیه و زیر نظر بودند، پس با نبودن ناصر و حامی و خوف جان، هیچ راهی بهتراز غیبت نیست.

پس آنچه باعث محرومیت انسان‌ها از امام حاضر شده سوء رفتار خود آن‌ها بوده است و غیبت آن حضرت هم تنبیهی است بر این تقصیر و هم توجهی برای ایجاد اشتیاق و قدردانی از نعمت ولایت است، آنچه گذشت برخی از عواملی بود که باعث محرومیت انسان‌ها از فیض حضور ظاهری امام مهدی(عج) شده است، چنانچه ملاحظه شد عمده دلایل محرومیت از سوءرفتار ما انسان‌ها نشأت می‌گیرد و بی‌تردید ظاهر نشدن امام مهدی(عج) علتی جز باقی ماندن این عوامل ندارد، مطمئن باشید که اگر انسان‌های معاصر در مسیر ایجاد زمینه مناسب برای ظهور تلاش کنند و در خود و دیگران این آمادگی را ایجاد کنند، امام مهدی(عج) لحظه‌ای در ظهور تأخیر نخواهند کرد.

از سوى پیامبر(ص) و امامان معصوم(ع) علامت‌ها و نشانه‌هایى براى ظهور امام زمان(عج) ذکر شده است که مردم با دیدن آن علائم و نشانه‌ها، از ظهور حضرت(عج) با خبر مى‌شوند، رسول رضوی در کتاب «امام مهدی(عج)» به بیان این علائم می‌پردازد:

این علائم از یک حیث دو گونه اند:
1- علائم خاص

این علامت‌ها خاص و مختص وجود پر برکت حضرت صاحب الامر(عج)است و حضرت بدان وسیله مى‌داند که خداوند او را اذن و اجازه ظهور داده است.
در روایتى طولانى، ابى بن کعب از پیامبر اکرم(ص) درباره علامت‌هاى ظهور امام مهدى(عج) سؤال مى‌کند، آن حضرت مى‌فرماید: او -امام مهدى(عج)- پرچمى دارد که چون وقت ظهورش فرا رسد، خود به خود باز مى‌شود و خداى تعالى آن را به سخن مى‌آورد و عرض مى کند: «یا ولى الله فاقتل اعدالله»؛ اى ولى خدا! دشمنان خدا را بکش!» و این دو علامت است: اولى باز شدن پرچم، دومى صدایى است که از پرچم بر مى‌آید.
و نیز او شمشیرى دارد که در غلاف است و چون هنگام ظهور حضرتش فرا رسد از غلاف بیرون مى‌آید و خداوند آن را به سخن مى‌آورد و صدا مى‌زند: «اخرج یا ولىّ الله! فلایحل لک أنْ تقعَد فی أعداء الله»؛ اى ولىّ خدا! قیام کن که دیگر جاى درنگ نیست و نشستن براى تو روا نیست که از دشمنان خدا دست بردارى، پس حضرت خروج مى‌کند و قیام مى‌کند و دشمنان خدا را هر کجا که بیابد به قتل مى‌رساند… .
2- علائم عامه

علائم عامه علامت‌هایى هستند که جنبه عمومى دارد و براى مردم ظاهر خواهد شد و هر کس از عوام و خواص، در طول زندگى خود، برخى از آن‌ها را خواهد دید، این علامت‌ها بسیار است، در اینجا به برخى از مهم‌ترین آن‌ها اشاره مى‌شود:
1- خروج سفیانى.
2- گرفتن خورشید در نیمه ماه مبارک رمضان.
3- گرفتن قرص ماه در آخر ماه مبارک بر خلاف عادت.
4- فرو رفتن زمین «بیداء» که سرزمینى میان مکه و مدینه است.
5- فرو رفتن زمین یا جمعیتى در مشرق.
6- توقف خورشید از آغاز ظهر تا وسط وقت عصر.
7- طلوع خورشید از مغرب.
8- کشته شدن نفس زکیه که سیّدى هاشمى در پشت کوفه است ـ یعنى: نجف ـ با هفتاد نفر از صالحان.
9- خراب شدن دیوار مسجد کوفه.
10- نمایان شدن پرچم‌هاى سیاه از طرف خراسان.
11- خروج یمانى از طرف یمن.
12- فرود آمدن ترک‌ها در جزیره(شمال عراق کنونى).

ادامه »

نرم‌افزار موبایل «پرسمان مهدویت» با پاسخ به 181 سؤال متداول حوزه مهدویت و امام عصر(عج) به همت بنیاد فرهنگی مهدی موعود(عج) استان تهران تولید شد.

این نرم‌افزار برگرفته از پرسش ها و پاسخ‌هایی از کتاب «آفتاب مهر 1 و 2» است که توسط جمعی از محققان و پژوهشگران مرکز تخصصی مهدویت به نگارش درآمده است.

پرسش‌های نرم‌افزار موبایل «پرسمان مهدویت» در 10 فصل ادیان و مذاهب، مهدی‌شناسی، امام زمان(عج) در قرآن، انتظار و منتظران، یاران و نایبان عام و خاص، دوران غیبت، ارتباط و ملاقات، آخرالزمان، ظهور، علائم، شرایط و دوران ظهور و حکومت جهانی قرار داده شده است.

در این نرم‌افزار سعی شده است که مطالب به صورت روان و ساده بیان شود تا عموم جامعه از آن بهره‌مند شود.

نرم افزار موبایل پرسمان مهدوی

اگر بخواهیم منشأ و سرچشمه دعا کردن را در یک کلمه خلاصه کنیم، باید بگوییم عبارت است از «نیاز»، این نیاز است که آدمی را به سوی دعا می‌کشاند و او را به طرف درخواست از موجودی برتر و عالی‌تر سوق می‌دهد، این نیاز است که موجب می‌شود انسان، دست نیاز به سوی بی‌نیازی که قادر به برآورده کردن تمام نیازها است، بلند کند و از او تقاضای برآورده شدن نیاز خود و یا جامعه و دیگران را بنماید.
در واقع نیازهای انسان چه در بعد فردی و شخصی و چه در ابعاد اجتماعی و نوعی موجب می‌شود که آدمی برای برآورده کردن آن‌ها به هر کار ممکنی روی بیاورد و یکی از این کارها و بلکه مهم‌ترین و مؤثرترین آن‌ها عبارت است از تقاضا و درخواست از کسی که بتواند، آن نیازها را برآورده سازد و معلوم است که در این رابطه، انسان همواره به بالاترین و مقتدرترین موجودی که می‌شناسد و به او ایمان دارد، روی می‌آورد.
بنابراین دامنه درخواست و استمداد که همان دعا است، بستگی به نیاز و گستره آن دارد، به این معنا که تا نیاز و فقر انسان و جوامع انسانی وجود دارد، دعا و استمداد در تمام زوایای آن باید ادامه داشته باشد، آنچه از روایات به دست می‌آید نشان می‌دهد که اجابت در دعا، غیر از تحقق آن است و هیچ دعایی بی‌اثر نخواهد ماند، حتی آن دسته از دعاها و خواسته‌های فرد که مطابق مصلحت او نبوده و یا صلاح در تسریع اجابت آن نبوده است، زمینه‌ساز کسب برخی استعدادهای نیک یا حداقل باعث زدودن و پاک شدن گناهانی می‌شود، چنانچه از پیامبر گرامی اسلام نقل شده که فرمود: «ما من عبد دعا الله سبحانه دعوةً لیس فیها قطیعة رحم، و لا اثمٍ الّا اعطاه الله بها احد خصالٍ ثلاث: امّا ان یعجّل دعوته، و اما ان یدخّر له، و اما ان یدفع عنه من السوء مثلها»(1)، هیچ بنده‌ای نیست که خدا را بخواند در حالی که در دعوتش قطع رحم و گناه نباشد. مگر اینکه خدا به خاطر دعایش به او یکی از امور سه‌گانه را عطا فرماید: یا تعجیل در اجابت دعایش نماید، یا آنچه را در دعا خواسته برای او ذخیره کند(در صورتی که مصلحت در تعجیل استجابت آن نباشد) و یا اینکه در برابر آنچه از خدا خواسته است بدی و مکروه را از او دفع کند. (در صورتی که صلاح در استجابت آن نباشد).

پس انسان در هیچ شرایطی نباید از دعا آن هم در امور مهمه مانند دعا برای ظهور امام زمان(عج) که منشأ خیر و برکات فراوانی است، برداشته و یأس و ناامیدی بر او چیره شود، زیرا همان طوری که اشاره شد، اولاً ما در هر حال به دعا نیاز داریم، خصوصاً دعا برای امور مهمه مثل ظهور و سلامت امام زمان(عج) که وجود ما و تمام برکات و نعمت‌هایی که از آن برخورداریم بستگی به وجود مقدس آن بزرگوار داشته و در سایه آن وجود نازنین از آن برخورداریم و ثانیاً اثر دعا تنها در تحقق آنچه می‌خواهیم خلاصه نمی‌شود، بلکه دعا و خصوصاً دعا برای امام زمان(عج) آثار و فواید فراوانی غیر از تحقق ظهور آن بزرگوار، برای ما و جامعه ما دارد.

ادامه »

معنای انتظار امام زمان (علیه السلام)چیست؟

آیا به معنای سکوت وبی تفاوتی در برابر ظلم وفساد است؟

ماهرشب منتظر طلوع خورشید فردا هستیم.اما مهنایش این نیست که تاصبح درتاریکی به صبر ببریم،بلکه هرکس اتاق خود را روشن میکند.مادر زمستان منتظر فرارسیدن تابستان هستیم ولی این معنایش نیست که درزمستان بلرزیم واتاق خودرا گرم نکنیم .

درزمان غیبت امام زمان (علیه السلام)نیز باید به مقدار توان خود باظلم مبارزه کنیم ودر صدد اصلاح خود وجامعه برآییم.انتظار حالت نیست بلکه عمل است ((افضل الاعمال انتظار الفرج))بنابراین منتظران واقعی باید اهل عمل باشند .منتظران مصلح باید خود صالح باشندکسی که منتظر مهمان است در خانه آرام نمیشیند>وظیفه مردم در زمان غیبت خودسازی و امربه معروف ودعوت به حق وآگاه سازی دیگران است.

گزیده ای از سخنان آقای قرائتی