معاونت فرهنگی مدرسه ی علمیّه الزهرا (سلام الله علیها)آزادشهر

صوت شب 13 رمضان 1393 با کیفیت بالا و حجم 29 مگابایت

دریافت فایل

دوستان روزه دار سلام!
از ميهماني خدا چه خبر؟
برخي مي گويند: کدام مهماني؟! در ميهماني که به آدم گرسنگي و تشنگي نمي دهند!
فارغ از جنبه طنز سوال، واقعا سوال خوبي است و جاي تامل دارد و جواب به آن پرده از حقيقت زيباي روزه بر مي دارد.

اين که ماه رمضان را ماه ميهماني خدا مي گويند از اين سخن پيامبر اکرم صلي الله عليه و آله گرفته شده است که فرمودند:
وَ هُوَ شَهْرٌ دُعِيتُمْ فِيهِ إِلَى ضِيَافَةِ اللَّهِ ؛
و آن ماهي است که در آن به ميهماني خدا دعوت شده ايد.[1]
(عيون اخبار الرضا، ج1، ص 295)

اما در اين ميهماني قرار است کدام ميهمان شود؟ دل و جان ما يا تن و جسم ما؟

تصديق مي فرماييد که قطعا دل ماست که بايد رو سوي ملکوت کند و با خدا آشتي کند و ميهمان او شود. چرا که اساساً از لحاظ خورد و خوراک طبيعي، ما هميشه مهمان سفره نعمت هاي خدا هستيم. از همينجا حکمت روزه داري در اين ماه هم معلوم مي شود. چرا که دل و شکم دو نقطه مقابل همند و انسان هر چه به يکي توجه مي کند از ديگري باز مي ماند. آنچنان که شاعر گفته است:
تا كه اصطبل شكم‏ معمور است‏
كاخ دل را نتوان كرد آباد
( استاد علامه حسن زاده آملي )

مي خواهي به اهميت کنترل شکم پي ببري؟ دقت کن ببين پس از آنکه پيامبرخدا تمام تلاشش را براي ايمان آوردن کفار انجام داد و راه به جايي نبرد خدا به او چه گفت:
ذَرْهُمْ‏ يَأْكُلُوا وَ يَتَمَتَّعُوا وَ يُلْهِهِمُ الْأَمَلُ فَسَوْفَ يَعْلَمُون‏
آنها را واگذار تا بخورند و بهره گيرند، و آرزوها آنان را غافل سازد؛ ولى بزودى خواهند فهميد!
Link: سوره حجر/ آيه 3

يعني که تو آمده بودي تا نگذاري آنها غرق خوردن و لذت هاي مادي شوند و دلشان از ياد من غافل شود اما آنها نفهميدند.
پس اي عزيز روزه دار!

در روزه داري ات استوارتر باش و به حرف اين و آن کاري نداشته باش! همين که مي بيني با روزه اي که گرفته اي حس و حال معنويت بهتر شده يعني که دلت ميهمان خدا شده است.

التماس دعا
موسسه تحقيقات و نشر معارف اهل البيت عليهم السلام
www.ahlolbait.com

ريا يا به تعبير قرآن رئا يا رئا الناس، به اين معني که انسان براي خوشايند مردم کاري انجام دهد و اين عمل در آيات قرآن و روايات معصومين مذموم دانسته شده است.

اين مطلب در سوره مبارکه بقره آيه 264 و در سوره مبارکه نساء آيه 38 مورد توجه قرار گرفته است.

در آيه 264 سوره بقره چنين آمده است:
اي کساني که ايمان آورده ايد ، صدقه هاي خود را با منّت آزردن باطل نکنيد ، مانند کسي که مالش را به ريا و خودنمايي به مردم انفاق مي کند و به خدا و روز واپسين ايمان ندارد.

براي اينکه جهات مختلف اين بحث را عرضه بداريم مي توانيم کارهاي انسان به سه دسته کلي تقسيم کنيم .
1- اعمالي که براي خوشايند ديگري و شناخته شدن به عنوان فاعل نيکو انجام مي شود و خود دو حالت دارد:
* حالت اول: زماني که ما قصد داريم دل کسي را شاد کنيم چون خداوند اين کار را مي پسندد مانند کمک به بي نوا که ما قصد خوشحال کردن او را داريم. اما اين قصد خوشحالي ما رئا الناس نيست.
* حالت دوم: اين است که انسان کار خوبي را انجام دهد ولي نيت او فقط انجام آن کار خوب نيست. يعني او اين کار را انجام مي دهد براي اين که خوشنام شود و ديگران که عمل او را مي بينند از او تعريف و تمجيد نمايند.انجام عملي با هدف خوشايند ديگران به عنوان خوشنامي مذمت شده است .

2- اعمالي که براي لذت نفس و رضايت دروني صورت مي گيرد.
به دليل اهميت دسته سوم از بيان توضيح اين دسته از اعمال صرف نظر مي کنيم.

3- اعمالي که به قصد تقرب الي الله انجام مي شود.
يعني انسان براي رضاي خدا و تقرب الي الله کاري انجام دهد که 3 حالت ممکن است داشته باشد :
* خوف از خدا : مانند ترک گناه به سبب اينکه مورد غضب الهي قرار نگيرد اين به خودي خود بد نيست.

* شوق و رجاء : يعني انسان به اميد فضل الهي عملي را انجام دهد که از آن به بندگي تاجرانه در قرآن تعبير شده است. اين نيز بسيار خوب است چون قرآن مارا به تجارت با خدا دعوت مي کند.
* از روي حب الله : به اين معني که انسان خدا را دوست مي دارد و براي خدا روزه مي گيرد، نماز ميخواند و انفاق مي کند.

توجه نماييد اگر کسي بگويد من براي آسايش وجدانم انفاق مي کنم بد نيست اما آن به عنوان عبادتي که آثار فراواني براي فرد دارد محسوب نمي شود.

اللهمّ اجْعَلْ صيامي فيهِ بالشّکْرِ والقَبولِ علي ما تَرْضاهُ ويَرْضاهُ الرّسولُ مُحْکَمَةً .
خدايا روزه مرا در اين ماه با جزاي خيرمورد قبول خود و مورد پسند رسولت قرار بده .

در پايان از درگاه خداوند طلب ميکنيم که توفيق اخلاص در عمل را به همه ما عنايت کند.

التماس دعا
سيد محسن ميرباقري
مدرس دوره هاي آموزش مجازي نور معرفت

3

دریافت فایل صوتی

بسم الله الرحمن الرحیم
اللهمّ طَهّرنی فیهِ من الدَنَسِ والأقْذارِ وصَبّرنی فیهِ على كائِناتِ الأقْدارِ ووَفّقْنی فیهِ للتّقى وصُحْبةِ الأبْرارِ بِعَوْنِكَ یا قُرّةَ عیْنِ المَساكین.
خدایا پاكیزه‌ام كن در این روز از چرك و كثافت و شكیبائیم ده در آن به آنچه مقدر است شدنى‌ها و توفیقم ده در آن براى تقوى و هم ‌ نشینى با نیكان به یاریت اى روشنى چشم مستمندان.

نديم نيکان
شرح دعاي روز سيزدهم ماه مبارک رمضان

“اللهم طهرني فيه من الدنس و الاقذار و صبرني فيه علي کائنات الاقدار و وفقني فيه لتقي و صحبه الابرار بعونک يا قره عين المساکين” “خدايا در اين روز مرا از پليدي ها و کثافات (هواي نفس و گناهان) پاک ساز و بر حوادث خير و شر صبر و تحمل عطا فرما و بر تقوا و پرهيزکاري و مصاحبت نيکوکاران عالم موفق بدار به ياري خود اي مايه شادي و اطمينان خاطر مسکينان”
(1) اللهم طهرني فيه من الدنس و الاقذار “خدايا مرا در اين روز از پليدي ها و کثافات هواي نفس و گناهان پاک ساز”
“پاک شدن از کثافات و آلودگي هاي گناه”
هنگامي که انسان گناه و معصيت پروردگار خويش را انجام مي دهد به تحقيق که آن گناه و معصيت اثر سويي بر ظاهر و باطن آن انسان مي گذارد به طوري که در روايات است که با انجام هر گناهي لکه سياهي بر قلب انسان مي نشيند که آن لکه سياه با مرور زمان و انجام گناهان بيشتر، افزوده مي گردد و باعث سياه شدن دل انسان مي شود به طوري که ديگر حقايق الهي را نمي تواند بشنود و به مخالفت با آنان مي پردازد، پس انسان براي آن که از آلودگي هاي گناهان پاک و طاهر گردد بايد از يگانه پروردگار عالم مدد بجويد و از او بخواهد که گناهان او را بيامرزد تا از آلودگي ها نيز خلاصي يابد چرا که تنها با آمرزش و غفران الهي است که انسان از پليدي ها و زشتي هاي گناه پاک مي گردد و خداوند متعال نيز در قرآن به بندگان خود اينگونه بشارت مي دهد: “قل يا عبادي الذين اسرفوا علي انفسهم لا تقنطو من رحمه الله ان الله يغفرالذنوب جميعا انه هو الغفور الرحيم"(1) يعني “بگو از رحمت خداوند نوميد نشويد، براستي که خداوند همه گناهان را مي بخشد، همانا او آمرزنده و مهربان است.” پس ما نيز در اين روز از خداوند مي خواهيم که ما را جزو توبه کنندگان واقعي از گناهان قرار داده تا از پليدي ها و زشتي هاي گناه که ما را روسياه درگاهش نموده است، پاک گرداند…
(2) و صبرني فيه علي کائنات الاقدار… “و در اين روز براي من بر حوادث خير و شر صبر وتحمل عطا فرما”
“صبر در مقابل امتحان الهي“
خداوند در قرآن مي فرمايد: “و لبنلونکم بشيِ من الخوف و الجوع و نقص من الاموال و الانفس و الثمرات و بشران"(2) يعني “و امتحان مي کنيم شما را به وسيله اي از ترس و گرسنگي و نقصان و ضرر از اموال و خودتان و ميوه هايتان (در باغها) و بشارت باد بر صابران” که اين آيه نشان دهنده آن است که انسان در تمام مراحل زندگي براي رشد و ترقي و ارزيابي عملکردش امتحان مي گردد و کساني در اين امتحان پيروز مي گردند که بر تقديرات الهي راضي بوده و بر مشکلات و مصائب صبر نمايند.
هنگامي که مصيبتي بر آنان وارد شد، بگويند: “انا لله وانا اليه راجعون"(3) يعني همه ما براي خداييم و به سوي او باز مي گرديم” که خداوند نيز در عوض صبر و ايمان آنها در قرآن مي فرمايد: “اولئک عليهم صلوات من ربهم و رحمه و اولئک هم المهتدون"(4) يعني “آنان گروهي هستند مخصوص به درود و الطاف الهي و رحمت خاص پروردگار و آنان خود هدايت يافتگانند” که ما نيز در اين روز از خداوند مي خواهيم که ما را جزو صابران واقعي بر آنچه که تقدير او بر ما مي باشد قرار دهد…
(3) و وفقني فيه لتقي و صحبه الابرار بعونک يا غره عين المساکين” “و بر تقوا و پرهيزکاري و مصاحبت نيکوکاران موفق بدار به ياري خود اي مايه شادي و اطمينان خاطر مسکينان".
“تقوا و پرهيزکاري”
همانطور که در دعاي روزهاي قبل تذکر داديم “ان اکرمکم عندالله اتقکم” يعني “به درستي که گرامي ترين شما نزد خداوند تقوا پيشه ترين شماست” و براي آنکه ما نزد پروردگار خويش داراي اجر و قربي باشيم بايد تقواي الهي را پيشه کنيم که تقوا يک کلام به مفهوم انجام واجبات و ترک محرمات الهي مي باشد که انسان را به مقامهاي والاي دنيوي و اخروي مي رساند که يکي از آن مقامات اين است که انسان تقوا پيشه و پرهيزکار طبق آيه قرآن نزد پروردگار خويش داراي حرميت مي گردد چنانچه خداوند در تمام امور در دنيا و آخرت او را کفايت مي کند…
“رابطه تقوا و مصاحبت با نيکان”
رابطه تنگاتنگي بين تقوا و مصاحبت با نيکان مي باشد چرا که انسان تقوا پيشه هيچ گاه با بدکرداران و کساني که معصيت پروردگار خويش را انجام مي دهند مصاحبت و معاشرت نمي کند چرا که خود خداوند نيز در قرآن مي فرمايد «قل لايستوي الخبيث والطيب»(5) يعني “بگو که خبيث و آلوده به کثافات و طاهر و پاکيزه مساوي نمي باشند” تنها مصاحبت تقواپيشگان با نيکان و ابرار است چرا که خود نيز از نيکان و ابرار هستند. زيرا کسي به درجه ابرار و نيکان نرسد مگر اينکه تقواي الهي را پيشه سازد که ما نيز در اين روز از خداوند مي خواهيم که به ما توفيق دهد تا با رعايت تقوا و پرهيزکاري به مصاحبت با نيکان و ابرار نايل گرديم. ان شاءالله که تابع باشيم.