معاونت فرهنگی مدرسه ی علمیّه الزهرا (سلام الله علیها)آزادشهر

«منم منم» یعنی از خدا خبری نیست!
وقتی انسان با خدا طرف می ‌شود، هيچ وقت منم منم نمی کند.
«من کردم، من کردم»، غلط است.
اگر کسی این حرف را زد بدانید که کارش خراب است و در کارش از خدا خبری نبوده است.

من يك نمونه برايتان بگويم؛ در مورد امام، يک بار کسي نشنيد که ایشان بگويد: من کردم! هرچه بود، می ‌گفت: خدا کرد.
مردم هم حساب او را از مسؤولين اجرايی کشور جدا می کردند؛ ولو اينکه منصوب خودش هم بودند.
چرا؟
چون او به وظيفه اش عمل کرده بود. وظيفه اش ابلاغ بود. به وظيفه‏اش عمل کرد. برای خدا هم کرده بود.

حتّی بگويم الآن هم رهبر محترم خودمان، چون وظيفه اش را انجام می‏ دهد، مردم حسابش را جدا مي کنند. حرف مردم، متوجّه زيرمجموعه ها است.
چرا؟
جهتش اين است که ایشان به وظيفه ‏اش عمل کرده، برای خدا هم کرده و اخلاص داشته است؛ برای همین خدا هم کمکش کرده است. امّا آن ‏هايی که متصدّی اجرای احکام اسلامی هستند، باید جامعه را متعبّد کنند و حرف در مورد عملکرد آن‏ ها است. این ‏ها مشهود است و ذهنی ‏گرایی نيست.

منبع:
سلوک عاشورایی/ منزل پنجم/ استقامت و پایداری
جلسه دوازدهم
از مباحث مرحوم حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی